РУС БЕЛ ENG

музейная комната

Приглашаем в музейную комнату

Я живу в агрогородке Рытань. Это – моя малая Родина. Я люблю свой край, свою школу и уважаю наших односельчан. Вместе с тем, я понимаю - как мало я о них знаю! Люди стареют и, к сожалению, уходят из жизни. Уходя, уносят с собой то, что могли бы рассказать, чему научить. На рассказах интересных, славных своим героическим и трудовым прошлым людей воспиталось не одно поколение. Все мы о войне читаем, смотрим фильмы, слушаем рассказы учителей, родителей. По крохам, по крупицам складываются наши знания о Родине. Люди, увлеченные историей и краеведением, помогают нам сохранить память о прошлом.

         В школе, в которой я учусь, есть небольшая музейная комната. Все учащиеся школы любят здесь бывать, потому, что здесь много интересного. Есть стенды, на которых отражена история нашей школы. В школьном музее хранится много фотографий, альбомов. Но больший интерес у школьников вызывают музейные экспонаты. Среди экспонатов есть монеты, бумажные денежные знаки, посуда разного периода.

С большой любовью и уважением мы относимся к уголку, посвященному нашим землякам - участникам Великой Отечественной войны 1941-1945 г.г.

Имеется много предметов домашнего обихода? В каждом селе можно найти такие же древние предметы. Но все эти экспонаты школьного музея имеют свою историю, принадлежащую только ей и историю людей - бывших владельцев этих предметов.

Теперь, когда я смотрю на окружающие меня предметы, я твердо знаю: как многого мы не знаем и как много нам предстоит узнать! Первопроходцы и изобретатели открыли для нас мир. А обыкновенные экспонаты школьного музея открывают каждый свою историю.

ЭКСКУРСИЯ ПО МУЗЕЙНОЙ КОМНАТЕ

Гісторыя стварэння музейнага пакоя

Вялікі патрыятызм пачынаецца з малога –

Любові да таго месца, дзе жывеш

 

 

 

        Музейны пакой  этнаграфічна-краязнаўчага профілю ў Рытанскай базавай школы пачаў сваю працу ў 2009 годзе. Першым яго загадчыкам быў Дз. І. Арлоўскі, потым кіраўніцтва музейным пакоем было перададзена А. Г. Пляўга. Але гісторыю музейнай справы трэба пачынаць з далёкага 1993 года, з таго часу, як Рытанская школа пераехала ў сучасны будынак. Збіраць музейныя экспанаты для новага будынка школы пачаў яе дырэктар, гісторык па адукацыі, Часлаў Аляксандравіч Шаблінскі, і ў Рытанскую школу яны трапілі з яго роднай вескі – Вялікія Свіранкі, а таксама з бліжэйшых ваколіц – в. Вартачы, Мужылы. Часлаў Аляксандравіч аддаваў тыя прадметы, якія напаўнялі яго родную хату, а таксама шмат экспанатаў прыносілі тыя  людзі, якія ведалі і паважалі Часлава Аляксандравіча. Менавіта тады ў дырэктара школы і настаўніка школы Эдуарда Свірыда ўзнікла ідэя стварыць невялікую музейную экспазіцыю менавіта ў самім кабінеце гісторыі, аддаўшы пад плошчу экспазіцыі ўсю правую сцяну кабінета. Былі зроблены спецыяльныя нішы і вітрыны, дзе красаваліся прадметы побыту беларускай вескі.  З цягам часу экспанатаў станавілася ўсё больш, бо актыўным папаўннем фонда займаліся як вучні школы, так і ўвесь школьны калектыў. Здаецца, што няма ў Рытані аніводнай сям’і, якая б не перадала ў музей тую ці іншую рэч. Цяпер экспанаты размешчаны і па правай старане кабінета, і ў музейным пакоі (які і быў заснаваны ў 2009 г.), плошчай 20,5 м. кв. На дадзены момант агульная колькасць экспанатаў складае 163 прадметы, тут  прадстаўлены прылады працы, прадметы побыту,  рушнікі,  грашовыя знакі Расійскай імперыі, Польскай рэспублікі, СССР, Рэспублікі Беларусь  і многае іншае. Адным з самых цэнных экспанатаў з’яўляюцца сцягі савецкага перыяду “Пролетарии все стран, соединяйтесь!”. Таксама маюцца нагрудныя значкі, членскі білет ВЛКСМ, што прадстаўляе вялікую цікавасць для вучняў школы, якія пра Савецкі Саюз чулі толькі на ўроках гісторыі ды ад бацькоў. А такія экспанаты, як дзеравянікі, клумпы, увогуле выклікаюць жывую цікавасць, бо вучні зусім не знаёмы з тым, як жылі нашы бабулі і дзядулі.

      Асноўная мэта працы музейнага пакоя – грамадзянска-патрыятычнае выхаванне научэнцаў сродкамі музейнай педагогікі. Для выканання пастаўленнай мэты кожны год выбіраецца новы Савет музейнага пакоя з ліку навучэнцаў, рыхтуюцца новыя экскурсаводы, распрацоўваюцца экскурсіі, папаўняюцца фонды музейнага пакою.

свернуть
поделиться в: